Vila Juanita nije samo kuća – to je interpretacija života u harmoniji sa prirodom, mesto u kojem se prostori stapaju sa okruženjem, a arhitektura postaje produžetak terena. Smeštena na obali reke Paraná u Argentini, kuća nosi oblik koji je ujedno i odgovor na prirodne uslove, ali i odgovor na način života koji bi trebalo da se praktikuje unutar nje. Inspirisana zelenom iguanom, kuća predstavlja fizičku manifestaciju prirodnog stanja – poput iguane koja se povlači u svoj prostor, kuća se spaja sa zemljom, gotovo nestajući u njoj.
Krov, koji se spušta sa ivica objekta, podseća na noge iguane, savijene prema zemlji, stvarajući direktnu vezu između pokrivača i tla. Ovaj oblik nije samo estetski; on je funkcionalan, prilagođava se mikroklimi, omogućavajući prirodnu ventilaciju i zaštitu od sunca, dok zeleni krov, rezultat pažljivog izdizanja terena, postaje integrisan deo ekosistema. Zeleni krov nije samo ekološki odgovor na klimu; to je neophodan element koji omogućava kući da se ponaša kao živo biće, koje diše, raste i menja se s vremenom.
Kuća pruža osećaj smirenosti i uravnoteženosti, mesto gde su svi prostori povezani, a ljudi se osećaju kao da su deo iste prirode koja ih okružuje. Kao što iguana uživa u svom domu, tako i oni koji borave u kući Nido osećaju unutrašnju harmoniju, gde priroda, klima i arhitektura nisu samo okruženje, već partneri u svakodnevnom životu.
MASTER PLAN
Objekat je pozicioniran na istočnom delu parcele, na mestu postojećeg objekta, uz zadržavanje postojećeg ulaza sa pristupnog puta. Ova lokacija, ujedno i najviša tačka parcele, omogućava optimalnu organizaciju prostora tako da se svi sadržaji postavljaju u skladu sa nagibom terena, zadržavajući nesmetan pogled ka reci, što predstavlja jedan od glavnih prioriteta projekta.
PROSTORNA ORGANIZACIJA I FUNKCIJA
Na ulazu na parcelu, sa obe strane kapije, nalaze se parking mesta. Ulazni plato vodi do centralne ulazne partije objekta, koja funkcionalno deli prostor na dnevnu i noćnu zonu.
Staklene površine ovog dela omogućavaju vizuelnu i fizičku povezanost prirode s obe strane objekta, pojačavajući osećaj prostorne fluidnosti.
Objekat je orijentisan u pravcu sever-jug kako bi sve prostorije imale direktan pogled ka reci.
Ovakva orijentacija potencijalno bi mogla stvoriti barijeru između ulaznog i glavnog dvorišta, ali upotrebom staklenih panela koji se tokom leta mogu potpuno otvoriti, ostvaruje se neometan vizuelni i funkcionalni tok prostora.
Dnevna zona obuhvata otvoreni koncept dnevnog boravka sa kuhinjom i trpezarijom, ulazni toalet, vešeraj/tehničku prostoriju i gostinsku sobu sa pripadajućim kupatilom. Iz dnevnog boravka stepenište vodi do galerijskog mosta, koji omogućava pristup otvorenoj galeriji namenjenoj odmoru i uživanju u pogledu. U ovom delu nalazi se i prostrana biblioteka sa radnim prostorom, osmišljena tako da odgovori na potrebe korisnika koji rade od kuće, s obzirom na to da je lokacija udaljena od urbanih centara.
Noćna zona je podeljena na roditeljski i dečiji deo. Na prizemlju se nalazi master spavaća soba sa izdvojenim radnim kutkom, garderoberom i privatnim kupatilom.
Dečije sobe smeštene su na spratu i dostupne su preko galerijskog mosta. Ovaj deo sadrži dve sobe sa sopstvenim garderoberima i kupatilom, kao i dnevni prostor za decu, koji se može koristiti za igru, rad, vežbanje ili čak dodatni smeštaj po potrebi.
Denivelacija prostora omogućava dodatni dnevni boravak sa priručnom kuhinjom i barom u nižoj etaži, koji ima direktan izlaz u dvorište. Ovim prostornim rasporedom omogućena je laka komunikacija svih članova porodice sa prirodnim okruženjem.
STEPENIŠTE KAO CENTRALNI MOTIV
Enterijer je između ostalog definisan upečatljivim, “po meri” dizajniranim stepeništem koje služi i kao funkcionalni i kao skulpturalni element. Svaka stepenica je konzolno istaknuta iz zida, dodatno učvršćena vertikalnim zategama pričvršćenim za krovnu konstrukciju, stvarajući utisak lebdenja.
Ovaj motiv se nastavlja i u eksterijeru—stepenice se bez prekida nastavljaju u dvorište, “rasipaju” se po parceli, formirajući koherentnu vizuelnu kompoziciju koja briše granice između unutrašnjeg i spoljašnjeg prostora.
DVORIŠNA ORGANIZACIJA
Dvorište je osmišljeno tako da se sadržaji postepeno smenjuju prema intenzitetu korišćenja i nivou buke. Iz dnevne zone pristupa se terasi, bazenu, BBQ prostoru i fire pit-u – aktivnim zonama namenjenim okupljanju i druženju. Ove funkcije su planski smeštene na severnom delu parcele, daleko od noćne zone, kako bi se očuvala privatnost i mir u spavaćim sobama.
Južno od bazena nalaze se prostori za relaksaciju i sunčanje, koji se postepeno stapaju sa prirodnim terenom i zelenilom, gde je mobilijar minimalan kako bi se stvorila intimna, opuštajuća atmosfera. Kroz vreme, korisnici će spontano birati omiljene delove dvorišta i prilagođavati ih prema sopstvenim potrebama, dodajući elemente poput klupa, ležaljki ili osvetljenja.
Na delu parcele prema reci izbegnute su veće intervencije, čime se omogućava očuvanje prirodnog ambijenta i stvaranje prostora za kontemplativni boravak u prirodi.
- Lokacija: Paraná, Argentina
- Površina: 460 m2
- Godina projektovanja: 2024-2025.
- Koncept: Jelena Špehar m.arh
- Arhitektura: Jelena Špehar m.arh, Adam Špehar m.arh